Doorgaan naar hoofdcontent

Ik kan het nog steeds

Samen met dochter Floor hebben we vanmiddag een stevige wandeling gemaakt boven Albon. Het was er goed weer voor, niet al te warm. Bijna vier uur gelopen met een lange stijging van 625 meter. Dat vergde wel wat van de bovenbeen spieren. Eigenlijk hadden Mart en ik daar het minste last van, wij zijn na maanden hier ondertussen wel gewend om te stijgen en dalen, alleen al op ons eigen terrein. Maar we hadden al lang niet meer zo'n eind gelopen en het ging uitstekend. Ik ben er best trots op, ik kan het nog steeds!

Reacties

Emie zei…
Heerlijk! Terechte vreugde en trots dat je dit nog kunt. Ik kan het niet meer en ben dus een pietsie jaloers.
Maar ach, wie weet gaat het over een tijdje weer wel. Ik heb de moed nog lang niet opgegeven.
Marthy zei…
Ook ik heb tijden gehad dat het niet ging, dus zeker niet de moed opgeven, Emie.